پل هایی که دست آشتی شده اند میان دو کشور

پل‌ها را می‌شود از زوایای مختلف دسته‌بندی کرد‌؛ زیباترین پل‌های جهان‌، بلندترین، معروف‌ترین یا طولانی‌ترین پل‌ها... در این گزارش ما به پل‌هایی می‌پردازیم که دست آشتی شده‌اند میان دو کشور یا قاره.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پل‌ها خاصیت شاعرانه‌ای دارند؛ دو منطقه، دو شهر، دو کشور یا حتی دو قاره را به هم پیوند می‌دهند. با دیدی شاعرانه نه، ‌از منظر گردشگری به تعدادی از این پل‌ها نگاهی می‌اندازیم.

این پل که ریل راه‌آهن بر روی آن عبور می‌کند، از تنگه «اورسوند» بین سوئد و دانمارک می‌گذرد و کلان‌شهر کپنهاگ را به مالمو وصل می‌کند. طول این سازه هفت هزار و 845 متر است و عنوان بلندترین پل ریلی اروپا را یدک می‌کشد. در این مسیر دو ریل راه‌آهن برای رفت‌وآمد قطارها و چهار خط ماشین‌رو تعبیه شده است.

پل‌های زیادی در مرز بین ایالات متحده و کانادا قرار دارند، اما «سفیر» که دیترویت‌، میشیگا‌ن، ویندزور و اونتاریو را به هم پیوند می‌دهد‌، شلوغ‌ترین پل در مرزهای خارجی آمریکای شمالی محسوب می‌شود. در واقع 25 درصد رفت‌وآمدهای تجاری از طریق این مسیر انجام می‌شود. «سفیر» پلی معلق با طول دو هزار و 300 متر است.

این پل در منطقه بازل سویس و نزدیک سه‌راهی واقع شده که مرزهای سه کشور فرانسه‌، آلمان و سویس به هم می‌رسند‌. این سازه روی رودخانه «راین» که بین فرانسه و آلمان می‌خروشد، ساخته شده است. پل 248 متری قوسی‌شکل «سه کشور» فقط برای دوچرخه‌سواران و افراد پیاده‌ است.

پل «رنگین‌ کمان» 440 متر طول دارد که با طرحی قوس‌شکل، هم برای پیاده‌ها و هم وسایل نقلیه مناسب است. این پل که از تنگه رود «نیاگارا» عبور می‌کند، در سال 1941 راه‌اندازی شده است. شهرهای نیویورک‌، آبشار نیاگارا و انتاریو از طریق این رنگین کمان به هم پیوند می‌خورند.

از روی این پل منظره هیجان‌انگیزی از آبشارهای «نیاگارا» دیده می‌شود و علت نام‌گذاری آن هم رنگین کمانی است که اغلب از بالای این آبشار به چشم می‌خورد.

«اروپای نو» پلی ریلی است که از فراز رودخانه «دانوب» می‌گذرد و شهرهای «ویدین» بلغارستان و «کالافات» رومانی را به هم متصل می‌کند. پل «اروپای نو» یک هزار و 971 متر طول دارد.

پل «آبشار ویکتوریا» از رودخانه «زامبزی» می‌گذرد که خیلی هم از آبشار معروف ویکتوریا فاصله ندارد. این پل دارای جاده‌، ریل و بخش پیاده‌رو است که شهرهای آبشار ویکتوریا در زمیباوه و لیوینگستون در زامبیا را به هم پیوند می‌دهد. طول این سازه 198 متر و ارتفاع آن 128 متر است. پل آبشار ویکتوریا سال 1905 و در عرض حدود یک سال ساخته شد.

این پل 672 متری سال 2007 راه‌اندازی شد و سازه‌ای طولانی است که از رود «پنج» عبور می‌کند و دو کشور تاجیکستان و افغانستان را به هم وصل می‌کند. هزینه ساخت این راه ارتباطی را آمریکا پرداخت کرده. به غیر از این سازه‌، پل‌های دیگری هم هستند که همزمان با آن ساخته شده و در مرز بین این دو کشور واقع شده‌اند.

پل «بی‌بازگشت» که در منطقه غیرنظامی کره (DMZ) واقع شده‌، یک راه ارتباطی معمولی نیست و گذشتن از آن با عبور از دیگر مرزها فرق می‌کند. این پل در پایان جنگ دو کره در سال 1953 برای تبادل زندانیان کاربرد داشت و آخرین‌بار سال 1968 به این منظور از آن استفاده شد. وقتی در سال 1976 دو افسر ارتش آمریکا توسط سربازان کره‌شمالی کشته شدند، پل «بی‌بازگشت» تمام کارایی‌اش را از دست داد. با این حال هنوز هم در هر دو کشور چندین ایستگاه بازرسی روی این پل قرار دارد.

پل «بسفر» یا بهتر بگوییم اولین پل «بسفر»، از هیچ مرز بین‌المللی عبور نمی‌کند و هر دو سمت آن در استانبول ترکیه قرار دارد. در واقع این پلِ یک هزار و 560 متری که بر فراز تنگه بسفر گسترده شده، وظیفه بزرگتری بر دوش دارد و آن هم اتصال دو قاره اروپا و آسیا به هم است.

این پل، پلی معلق و فولادی است که فاصل سطح آب تا زیر آن ۶۴ متر است. ساخت پل «بسفر» در سال ۱۹۷۰ شروع شد و در تاریخ ۳۰ اکتبر ۱۹۷۳ به بهره‌برداری رسید. این پل بین «اورتاکوی» در قسمت اروپایی و «بَیلَربَیی» در قسمت آسیایی استانبول واقع شده ‌است.