اطلاعات مسیراینجا بخون

آگره یا آگرا سومین شهر بزرگ در ایالت اوتار پرادش در کشور هندوستان است. این شهر درکنار رودخانه یامونا (جمنا) قرار گرفته و از دهلی پایتخت هند، با ماشین تنها دو ساعت و نیم، با قطار ۴ ساعت و با هواپیما ۳۰ دقیقه فاصله دارد. نام آگره به شکل «آگرهبانا» نخستین بار در کتاب حماسی ماهابهاراتا آمده و معناشناسان آن را «پردیس» یا «بهشت» معرفی کرده‌اند.در قرن‌های ۱۶ یا ۱۷ میلادی آگره به راستی تمثالی از پردیس در روی زمین شده بود . آگره در زمان حکومت اکبر، جهانگیر و شاه جهان اهمیت زیادی یافت. این شهر پایتخت حکومت اکبر، پادشاه بزرگ امپراتوری مغولی هند یاگورکانیان بوده و در آن زمان تبدیل به مرکز هنر، فرهنگ، تجارت و یادگیری کشور پهناور هندوستان گردید. از این رو در گذشته این شهر را اکبرآباد می‌نامیدند. آگره در سده ۱۶ میلادی توسط سکندر لودهی سلطان دهلی از دودمان لودهی متوفی به سال ۱۵۱۷ کشف شد. سپس بابر موسس سلسله امپراتوری مغولی هند برای مدتی در آگره ماند و ساخت باغ‌هایی چهار گوش به سبک باغ‌های ایرانی را در آنجا مرسوم کرد. اکبر در این شهر قلعه آگره را ساخت و جهانگیر آن را با کاخ‌ها و باغ‌های بسیار زیبا مزین کرد. همچنین شاه جهان با ساخت تاج محل شهرتی عالمگیر برای این شهر به ارمغان آورد. هم اکنون این شهر از مراکز گردشگری هند به شمار می‌رود. آگره با نام «اکبرآباد» پایتخت شاهانی چون اکبر، جهانگیر و شاه‌جهان بوده که زبان مادری‌شان فارسی بود و در گسترش زبان فارسی در شبه‌قاره هندکوشیدند و کامیار بودند. نخستین باغ معروف به «باغ‌های پارسی» در کرانه رود یامونا در همین شهر شکل گرفت و سازنده آن شاه بابر بود. نام خاص این باغ ایرانی آرام باغ است. اکبرشاه، نوه بابر، قلعه لعل را ساخت و آگره را به مرکز هنری، بازرگانی و مذهبی تبدیل کرد. شهرک فاتح پورسیکری در حومه آگره هم از میراث اکبر است. باغ‌های سبز و انبوه قلعه سرخ بازمانده از جهانگیر، پسر اکبر مغول است. و اما شاه‌جهان با علاقه‌ای که به هنر معماری داشت، به آگره و هندوستان ساختمانی را تقدیم کرد که همین حالا هم درخشان‌ترین نگین تاج سر هند محسوب می‌شود. شاه‌جهان پایتخت‌اش را به دهلی منتقل کرد؛ اما پسرش اورنگ‌زیب دوباره به اکبرآباد برگشت و پدرش را به زندان قلعه سرخ انداخت. بعد از مدتی، سال ۱۶۵۳، پایتخت اورنگ زیب به شهر اورنگ‌آباد در فلات دکان هند کوچید و تا پایه‌های امپراتوری بابری یا مغول هند به لرزه افتاد، اکبرآباد تحت نفوذ قوم‌های مارات‌ها و جاث واقع شد و آگره نام گرفت و از سال ۱۸۰۳ میلادی تسلیم امپراتوری بریتانیا شد .

معروف به شهر صورتی، از شهرهای تاریخی هندوستان و مرکز ایالت راجستان است. شهر جی‌پور در شمال غربی کشور هند قرار دارد. این شهر در سال ۱۷۲۷ توسط مهاراجه سوای جای سینگ دوم، فرمانروای آمبر بنیاد شد و نخستین شهر دارای طرح شهری در هندوستان بود. جمعیت این شهر در سال ۲۰۰۳ برابر با 7/2 میلیون نفر بوده‌است.

قبرس ( ترک ) جمهوری قبرس کشوری جزیره ای است در شرق دریای مدیترانه که پایتخت آن نیکوزیا است. این کشور به دو بخش ترک نشین و یونانی نشین تقسیم می شود که در آن هر دو زبان ترکی و یونانی رسمی هستند. یونانی ها ارتودوکس و ترک ها مسلمان هستند. اين جزيره از شمال با تركيه، از جنوب با مصر، از شرق با سوريه و از غرب با يونان همسايه است. اين جزيره يكی از مقاصد مهم گردشگری دريای مديترانه است و سالانه بيش‌ از 4/2 ميليون گردشگر را به خود جذب می كند. مساحت قبرس 9252 کیلومتر مربع، جمعیت آن طبق برآورد سال 2008، 801622 نفر، واحد پول آن یورو است. قبرس در سال ۱۹۶۰ استقلال خود را از بریتانیا کسب کرد و حکومت مستقل قبرس براساس مشارکت جوامع ترک و یونانی در اداره امور این جزیره اعلام موجودیت کرد و بریتانیا، یونان و ترکیه حق حاکمیت دولت قبرس را تضمین کردند. بخش ترك‌ نشين قبرس در سال 1983 اعلام استقلال كرد و نام خود را جمهوری ترك قبرس شمالی گذاشت. جمهوری ترک قبرس شمالی که معمولا قبرس شمالی خوانده می‌شود توسط هیچ کشوری به جز ترکیه به رسمیت شناخته نشده است. قبرس به 6 ناحیه با نام های فاماگوستا، گیرنیا، لارناکا، نیکوزیا، لیماسل و پافوس تقسیم بندی شده است.

فرودگاه بین‌المللی ارجان (به انگلیسی: Ercan International Airport) یک فرودگاه همگانی با کد ECN است که یک باند فرود سنگفرش دارد و طول باند آن ۲۷۵۵ متر است. این فرودگاه در کشور جمهوری ترک قبرس شمالی قرار دارد و در ارتفاع ۱۲۳ متری از سطح دریا واقع شده است.

( به اختصار UAE ) کشوری در جنوب غربی قاره آسیا و در شرق شبه جزیره عربستان، در خاورمیانه که از جنوب با عربستان سعودی، از شرق با عمان و از شمال با خلیج فارس همسایه است. امارات عربی متحده، اتحادی از هفت شیخ‌نشین کوچک به نام‌های ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، فجیره، راس‌الخیمه وام‌القوین است که بعد از استقلال از بریتانیا در ۲ دسامبر ۱۹۷۱ میلادی شکل گرفت. این روز را با نام روز ملی امارات جشن می‌گیرند. هر یک از این ۷ امیرنشین از استقلال‌های فراوانی برخوردارند، اما یک امیر موروثی به عنوان حاکم کشور ایفای وظیفه می‌کند و شورای عالی حکام که متشکل از هفت امیر است، رئیس دولت و کابینه را انتخاب می کند. در حال حاضر امیر و رئیس دولت امارات شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان است. پایتخت و بزرگ‌ترین شیخ‌نشین این کشور ابوظبی است. امارات یکی از بزرگترین ذخایر نفتی دنیا را در اختیار دارد و تولید ناخالص سرانه آن در حد ثروتمندترین کشورهای اروپای غربی است. مساحت این کشور ۸۳٬۶۰۰ کیلومترمربع است که در رده ۱۱۵ دنیا از نظر پهناوری قرار می‌گیرد. آب‌وهوایی بیابانی و سرزمینی هموار دارد که قسمت شرقی آن کوهستانی و سردتر است و تنها ۰٫۷۷ درصد خاک آن قابل کشاورزی است. فقط ۱۹ درصد اهالی این کشور اصلیت اماراتی دارند و ۲۳ درصد از اعراب دیگر کشورها و ایرانیان و حدود ۵۰ درصد از اهالی جنوب آسیا هستند. زبان رسمی کشور عربی است و انگلیسی، فارسی، اردو و هندی نیز کاربرد زیادی دارد. مذهب رسمی این کشور اسلام است که حدود ۹۶٪ مردم را شامل می‌شود و از این میان ۱۶٪ شیعه هستند. واحد پول آن درهم می باشد .

یکی از شهرها و شیخ‌نشین‌های هفت‌گانه امارات متحده عربی است. این شهر در جنوب کشور ایران و در حاشیه خلیج فارس و در شبه جزیره عربستان واقع شده است. دبی بیشترین جمعیت را در میان هفت شیخ‌نشین کشور امارات دارد و بعد از شهر ابوظبی بزرگ‌ترین شهر کشور امارات است. نام «دبی» از دو حرف (د) و (با) تشکیل شده، یعنی دبا، «دُبا» نام نوعی ملخ کوچک است. این نوع ملخ در زمان گذشته در این منطقه وجود داشته، به همین جهت نام منطقه را دُبا گذاشته بودند که به مرور زمان به دبی تبدیل شده است. مدتی هم این شهر «الوصل» نامیده می‌شد. در فارسی برخی به اشتباه و به خاطر آوانویسی از روی زبان‌های اروپایی نام این شهر را «دوبی» نوشته‌اند.اولین اشاره‌های تاریخی در دبی از سال ۱۰۹۵ میلادی ثبت شده است و اولین نشانه‌های شهرسازی در دبی به سال ۱۷۹۹ بر می‌گردد. دبی در سال ۱۸۳۳ توسط شیخ مکتوم بن بطی بن سهیل آل مکتوم به طور رسمی به عنوان یک شهر بنیان نهاده شد. موقعیت جغرافیایی مهم این شهر، باعث شد تا در قرن بیستم به یک بندر مهم تبدیل شود. در سال ۱۹۶۶ و با کشف نفتدر دبی، دبی و کشور قطر تصمیم به راه‌اندازی یک واحد پولی جدید به جای «روپییه خیلج» که قبلأ پول رایج بود گرفتند. کشف نفت منجر شد تا کارگران خارجی برای کار در این شهر به سرعت به آن نقل مکان کنند به طوری که در مدت بسیار کوتاهی ۳۰۰ درصد به جمعیت آن اضافه شد و آن را به یکی از منابع مهم بین‌المللی نفت تبدیل کرد. دبی جدید از زمانی که بریتانیا آن را در سال ۱۹۷۱ ترک کرد شروع به شکل گرفتن کرد. در این زمان، دبی به همراه ابوظبی و ۴ شیخ‌نشین دیگر کشور امارات متحده عربی را تأسیس کردند. یک سال بعد شیخ‌نشین رأس‌الخیمه به کشور امارات پیوست اما قطر و بحرین تصمیم گرفتند که هرکدام یک کشور مستقل باشند. در سال ۱۹۷۳ درهم امارات به عنوان واحد پولی رسمی امارات معرفی شد و به این ترتیب دبی و قطر اتحادیه پولی بین خود را منحل کردند. در سال ۱۹۷۹ در یکی از محله‌های دبی با نام جبل علی یک منطقه آزاد تجاری تأسیس شد که به شرکت‌های خارجی اجازه واردات و صادرات بدون محدودیت را می‌داد. با شروع جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۰ سرمایه‌داران و تاجران پول‌ها و دارایی‌های خود را از این شهر خارج کردند که باعث شد اوضاع اقتصادی این شهر برای مدتی بحرانی بشود اما با تغییر فضای سیاسی، دوباره رونق خود را به دست آورد. امروزه دبی به عنوان یک شهر جهانی و تجاری موفق و مهم در منطقه جای خود را پیدا کرده است. اگرچه اقتصاد دبی با صنعت نفت رشد کرد اما بیشتر درآمد دبی از منطقه آزاد جبل علی،فروش ملک به اتباع خارجی در مناطق آزاد، اعطای اقامت، صدور مجدد کالا، ترانزیت مسافر و کالا و همچنین قسمت بزرگی نیز از گردشگری و دیگر خدمات مالی و تجاری تأمین می‌شود. دبی به تازگی توجه جهانیان را از طریق ساخت و سازهای بزرگ و عظیم و همینطور رویدادهای تفریحی و ورزشی هیجان‌انگیز به خود جلب کرده است.